Het eerste jaar toen we op school zaten is er een verharde weg aangelegd (20-10-1911) en toen hadden we op school feest voor de drie scholen en er waren ongeveer 450 kinderen aanwezig, wij zongen een toepasselijk versje;

"O, dierbaar Haulerwijk,

wat zijt gij thans zo rijk,

in deze stond.

De straatweg is nu klaar,

de fietsen, rijden maar.

Nu jubelt heel deez' schaar,

en danst in 't rond.

thans viert ons dorp zijn feest;

Nog nooit hier zoo geweest,

ons leven lang.

Nu heeft de jeugd veel pret

en zwaait met hoed en pet

en kleed zich mooi en net in de eerste rang.

Onze ouders doen ook meeen roepen luid,

hoezee, op deze dag.

Ja, iedereen heeft schik,

en draagt zijn mooiste strik,

in 't feestelijk oogenblik waait Neerlands vlag.

Wees allen blij van zin

aan 't eind en bij 't begin.

Kom juicht, hoera.

Wij rijden op dit feest

en zijn verheugd van geest

onze ouders nog het meest.

Hiep, hiep, hoera.

(Geschreven door meester van der Mei van de O.b.-school)

Als dank kregen alle kinderen toen DRIE PEPERMUNTJES! Daarna hadden ze een rondrit met paard en wagen. Tussen de oude pastorie en de school op het stukje land van Hendrik ten Hoor hadden we toen feest.

Iedere morgen zongen we een psalm versje en we deden een gebed. En als het onweerde dan zongen we "Met al zijn bliksem stralen". We zaten dan muisstil met de armen over elkaar. Ja, we hebben wel eens zwaar weer gehad. We zongen dan om niet aan het onweer te denken.

De lessen die we volgden waren rekenen, taal, persoonlijkheidsvorming en woensdagsmiddags zingen. Een versje:

Aapie droeg een mooie rok

Een hoedje met een veertje

Een broekje met een wandelstok

Toen scheet ons aapje neertje.

Ik ging altijd lopend naar school, iedereen trouwens en toen ik twaalf jaar was leerde ik pas fietsen. Ook als het winter was kwam iedereen lopend naar school, bij het Witte huis vandaan en van de Bisschop. Dan mochten we bij de plaatstoof van meester van Ek ons opwarmen, en als de kleren nat waren dan hing meester ze om de kachel heen zodat ze konden drogen.

's Avonds uit school ging meester eerst naar Haulerwijk-boven op de fiets om te kijken hoe ver de jongens en de meisjes al op weg waren naar huis. Dan keerde hij de fiets en ging de andere kant op om te kijken of iedereen al thuis was, want we moesten einden lopen. Zo controleerde hij iedere dag of iedereen wel thuis was gekomen uit school. Zo'n goede meester was dat, we waren allemaal gek met hem.

Was er iemand ziek dan ging meester van Ek er heen.

Mijn broer werd heel vaak geplaagd. Hij was heel klein, omdat hij de eerste jaren ziek was geweest. Daardoor werd hij vaak geplaagd door de zoon van meester van Ek. Zo ook deze keer, mijn broer mocht altijd de turfbak vullen van meester in school. Van Ek zijn zoon plaagde hem weer en mijn broer bedacht zich niet en pakte een turf en sloeg hem zo een gat in zijn hoofd. Meester zei er verder niks van en mijn broer kreeg geen straf.

Mijn zuster heeft nog ongeveer een jaar les gehad in de kerk, omdat ze de school vertimmerden. Er waren te veel kinderen. 's Zondags na de kerkdienst was er altijd zondagsschool van 11 uur tot 12 uur. Dit kregen we vaak van dezelfde leraren. Van de school uit waren er in die tijd geen schoolreisjes.

Zondagsschool reisjes op Hemelvaartsdag, dan gingen we op versierde wagens naar het Haulerbos. Ook zijn we eens in de versierde Snikke van Sake van der Wal naar Bakkeveen geweest, heen gevaren en terug.

Eén keer heb ik straf gehad, toen nam ik een appel mee in school, en ik nam zo nu en dan een hap en meester van Ek zag dat. Hij werd zo boos, hij pakte de appel en smeet hem in de hoek en ik moest er bij gaan staan.

Spelletjes die we deden waren knikkeren, ook werden wel eens stukjes griffels opgezet. Klompje spatten met knikkers, men diende hiervoor je klompen achterste voor je neer te zetten. Dan kreeg ik twee (of meerdere) kinkers en een ander pakte ook twee, die gooide men dan in één keer in de klomp, spatten er een oneven aantal uit de klomp dan waren de kinkers voor mij, anders waren ze voor de tegenstander. De eerste gooier was altijd oneven.

Ook verkocht ik 15 kinkers wel eens voor een halve cent en soms aan het einde van de week had ik dan wel 3 cent verdient. Dat was veel in die tijd. Maar toen meester van Ek dat ter ore kwam mocht het niet meer.

Meester had een schaap op een stuk land en de melk was dan voor de huishouding. De meester verdiende niet zoveel. Ook hielp meester van Ek mijn vader wel om te vredigen. (prikkeldraad om het weiland aanbrengen) Meester van Ek was een grapjas. Zo vroeg hij eens; "Ben je links", "Ja, ik eet ook links" zei mijn vader. "Nee" zei meester, "Ik eet met mijn mond."

We hadden een schooljuf uit Amsterdam, en toen woonde Feike Boonstra naast de school. Feike had een ram lopen op het stukje land naast school. Op een dag kwamen er mensen met een schaap bij de ram. De ram sprong op het schaap en de juf keek erna, "Waarom doen de schapen dat" vroeg juf aan meester van Ek "Oh," zei meester van Ek "de ram kijkt of het gras in het andere stuk land ook hoger is".

Meester van Ek plaagde mij ook wel eens dan zei hij Willem tegen mij inplaats van Willemke, en dan deed ik net of ik niks hoorde.

Ik heb eens een bijbel gekregen van meester Oosterhof omdat ik ziek was. Eerst kreeg ik de mazelen, toen nog longontsteking en daarna ook nog de waterpokken.

Meester Oosterhof kwam dan één keer in de week bij ons om mij les te geven en als het goed was dan kreeg ik ook nog 10 cent.

Ik had een 10 voor schrijven terwijl ik allemaal taalfouten had.

Als er een begrafenis was en de stoet kwam langs school en wij waren buiten aan het spelen dan gingen we allemaal naar het bankje toe. De groten gingen dan zitten en de kleintjes stonden er dan achter. En wij moesten dan heel eerbiedig zijn.

Bron: Willemke van der Wal Bouma

Openingslied verharde weg ingezonden door: Mevr. van der Wal Bouma en B.v.d. Berg.