Het leven bij Meester de Man op de Middenschool had de bekoring van de jeugd van die tijd. De meester was streng, als men het nodige kattekwaad had uitgehaald. Hij was ook altijd snel ter plaatse. Men kreeg dan meestal een stevige uitbrander.

Zo was R. met zijn kameraad met een vergrootglas bezig om de bladeren van de lindebomen die om de school stonden in brand te steken. Waar de meester zo snel vandaan kwam begrijpt hij nu nog niet. De beide jongens werden, zonder woorden, gestuurd naar een plek waar ze even konden gaan nadenken overde door hun begane zonden. Het nodige strafwerk bestond in die tijd uit een tik over de vingers, in de hoek staan of onder begeleiding naar het kolenhok worden gebracht om daar een tijdje tot rust te komen. Gelukkig was meester de Man niet een persoon die veel lijfstraffen toepaste.

Het schoolleven vond R. achteraf best wel plezierig, maar het duurde soms wel erg lang, zo'n dag in de schoolbanken. Dus was het best wel plezierig om zo nu en dan eens een karweitje voor de meester te mogen doen. Dat bestond in die tijd vaak uit het bordschoonmaken, bloemen water geven of turven halen voor de kachel.

Eens vroeg de meester of er nog een vrijwilliger was voor een karweitje. R's vingertje vloog de lucht in, "Ja meester ik wil wel".

Wat een geluk, hij werd ook nog uitgekozen. Vol trots liep hij achter de meester aan om te horen wat hij zou mogen doen. Op de gang gekomen kreeg hij een bezem en een dweil uitgereikt om de gang eens een goede buurt te geven. In die tijd was het met de hygiëne op school niet zo best. De jongeren (vooral de jongsten) moesten, als ze van de WC. gebruik wilden maken, op een blok hout gaan staan om in de WC-pot te kunnen mikken. Wel, dat ging nog al eens mis. Met als gevolg dat de urine onder de deur door de gang in liep. Om die reden was er in de gang vanaf de buitendeur naar de lokalen een loopplank aangelegd van drie planken breed om zo droog in de lokalen te kunnen komen.

Het karwei werd door R. uitgevoerd, maar het was wel de reden om niet weer zijn vinger op te steken als meester een vrijwilliger nodig had. Dit wilde hij geen tweede keer mee te maken.

Bijdrage: R. d B.